Çarşamba çarşafa dolaştı seçmenlerin kafası karıştı…

Sidikli karının biri hem de bir üniversitenin tarihçisi ülke genelindeki son gelişmelerle ilgili olarak ne diyor buyurun okuyun ;

“Üç polis için Kandil’i bombalamak adil mi…!”

Bir başka sidikli HDP Eş Genel Başkanı YÜKSEKDAĞ’da dokunulmazlık zırhının altına saklanarak aynen şu ifadeleri kullanıyor ;

“Biz sırtımızı YPJ’ye, YPG’ye ve PYD’ye (PKK) yaslıyoruz bunu söylemekte ve savunmakta hiçbir sakınca görmüyoruz”

HDP’nin cici çocuğu DEMİRTAŞ’ta Pazar günü (dün) halkı “ÖZGÜRLÜK ve BARIŞ MİTİNGİNE” davet ederken teröristlere ve terör örgütlerine yapılan operasyonların durdurulmasını rica ediyor. Bak seeeeen…

Bir elinde kaleşnikof silah, bir elinde molotof kokteyl, yüzünde maske ya da poşu bu nasıl BARIŞ bu nasıl ÖZGÜRLÜK…! Anlaşılan bunlara bunca yıl verilen ÖZGÜRLÜK ve tolerans çok fazla gelmiş olacak ki iyice azıttılar.

Ancak tüm bunlar birlikte huzur içinde yaşadığımız memleketimizde meydana gelirken her ne hikmetse kesilen ağaçları mazeret göstererek ortalığı yakıp yıkan Taksim’ciler den, Gezi’ciler den, tatilcilerden, Atatürk’ün askerlerinden, vatansever milliyetçilerden çıt yok.

Ulusal basından ulusalcıların koltuk altlarından eksik etmedikleri bir gazetenin (CUMHURİYET) şehit edilen iki polisimiz için ;

“İKİ POLİS EVLERİNDE İNFAZ EDİLDİ…!”

Başlığını kullanıp polislerimize ŞEHİT bile diyememesi bu gazeteyi okuyanların vicdanlarını hiç mi sızlatmadı. Evet CUMHURİYETİ savunan çok bilmiş emekli öğretmenlerim buna nasıl bir kılıf uydurmayı düşünüyorsunuz. Öyle Öğretmenevinde okey taşlarını dizerek lafla hükümet kurmaya benzemiyor bu işler. Yazının burasını Öğretmenevinde yüksek sesle okuyacaksınız ki tadı çıksın , kısık sesle okursanız TATMİN olamazsınız…! Bu arada Uzunköprü’deki Atatürkçü Düşünce Derneği ve Türk Ocakları Derneği ülkede yaşanan bu çirkin gelişmeler karşısında neden bu kadar sessiz ve duyarsız kalıyorlar onu da hiç anlamış değilim.

***                             ***                             ***

Günlerdir ilçe gündeminden düşmeyen köprübaşındaki yıkılan AKM’nin yerine ne olacak.? Sorusu nihayet önümüzdeki günlerde cevabını buluyor. Günlerdir yeşil alan kalacak, prefabrik Belediye dükkanları yapılıp kiraya verilecek, çocuk parkı yapılacak iddiaları ortalıkta savrulurken Belediye’nin söz sahibi yetkili birim Başkanlarından edindiğim bilgi kaynaklarına göre buranın Belediye’ye ek gelir getireceği bir plan içerisine dahil edilmesinin an meselesi olduğu bilgisine ulaştım.

İlk etapta düşünülen plana göre AKM’den boşalan bu alana iki küçük bina inşaa edilerek bu binaları en az iki Banka şubesine kiraya verilmesi önümüzdeki aylarda gündeme geleceği belirtilirken diğer taraftan Ziraat Bankası Şubesi’nin de bu boş alanın karşısında olmasıyla birlikte Banka şubelerinin böyle bir çalışmaya şimdiden hazır ve sıcak baktıkları tarafıma iletilen bilgiler arasında yer alıyor.

***                             ***                             ***

GAZETE HABERİ….

“Ankara Terörle Mücadele ekipleri (TEM), içerisinde Kobani’den getirilen PKK’nın Suriye uzantısı olan PYD’li yaralıların bulunduğu iddiasıyla Eğitim-Sen Genel Merkezi’nde arama yaptı. Ekiplerin binada yakaladığı 3 yaralı ambulansla hastaneye götürüldü. Hafif 6 yaralı PYD’li ise gözaltına alındı.”

Yazının başında bir Öğretim Görevlisi Tarihçi’den söz etmiştik şimdi de eğitimcilerden şimdi bu Eğitim Sen’in Sendikacıları bu gazete haberine ne diyecekler çok merak ediyorum. Herhalde ;

“Bu insancıklar (teröristler) Hastaneye gideceklerine TEDAVİ (!) için bizim Sendikaya gelmişler…!”

Diyecek değiller herhalde…

***                             ***                             ***

Hani 7 Haziran seçimleri öncesi KILIÇDAROĞLU seçmenlere ucu-bucağı olmayan seçim vaatlerinde bulunmuştu ya işte oradan aklıma geldi şimdi kaleme alacağım bu hikaye ;

Sendika başkanı toplu sözleşme pazarlığından omzu dik bir şekilde çıkar. Gururla pazarlık sonucunu anlatmaya başlar:

“Emekçi kardeşlerim, yönetimle sıkı pazarlıklar sonucu tüm şartlarımızı kabul ettirdik. Bundan böyle haftanın 4 günü daha çalışmayacağız…”

Kalabalıktan sevinçli bir çığlık yükselir:

“Yaşasın!!!”

“Artık mesaimiz 17:00’de değil 16:00’da bitecek…”

“Yaşşaaa!!!”

“Artık mesaimiz 09:00’da değil 11:00’da başlayacak…”

“Helaaal!!!”

“Maaşlarımız iki katına çıkacak…”

“Var olll…!!!”

“Artık yalnızca Çarşamba günleri çalışacağız…”

Bu sözün ardından birden kalabalık suspus olur. Derken… Arka sıralardan bir ses duyulur:

“Her Çarşamba mı…!!!”